Nacionalni park90% pokrivenost šumom
lipa, hrast, bukva...
O Fruškoj gori
naučnici je nazivaju “ogledalom geografske prošlosti”Naziv Nacionalnog parka potiče od naziva istoimene planine, a naziv Fruška gora nosi u svom pridevskom obliku etnik Frug u značenju "Roman", te na taj način ime ove planine čuva uspomenu na jednu etničku zajednicu koja je davno nestala iz ovih krajeva. Fruška gora je proglašena nacionalnim parkom 1960. godine, u cilju obezbeđenja trajne zaštite. Područje aktivne zaštite obuhvata 25.525 ha.
Fruška gora je usamljena ostrvska planina u Panonskoj niziji. Prema jugu i severu jako je razuđena planinskim i rečnim tokovima, pri čemu se od glavnog uskog grebena pružaju pojedinačni, bočni grebeni, najčešće sa vrlo srtmim padinama.
Lokacija, specifična geološka istorija, različiti mikro-klimatski uslovi, čine ovu planinu veoma interesantnom i važnom za različite naučne oblasti. Zahvaljujući jedinstvenim i veoma brojnim fosilnim ostacima flore i faune, Fruška gora se naziva i "ogledalom geološke prošlosti".
Osnovna karakteristika ove oblasti je postojanje brojnih ugroženih, retkih i zaštićenih biljnih i životinjskih vrsta. Pašnjaci i plodno zemljište, vinogradi i voćnjaci, ukrašavaju padine i niže delove Fruške gore, dok su površine koje se nalaze na visinama iznad 300 metara nadmorske visine pokrivene gustim, listopadnim šumama. Posebnu vrednost i biser Fruške gore predstavlja 16 pravoslavnih manastira, poznatih po specifičnoj arhitekturi, bogatim riznicama, bibliotekama i freskama. Fruška gora takođe krije i brojne arheološke lokalitete iz praistorijskog i istorijskog perioda.
Zahvaljujući bogatstvu prirodnih resursa, predivnim pejzažima, izuzetnom šarmu i lepoti ove planine, Fruška gora je idealno mesto za odmor i rekreaciju koje će vas približiti prirodi.
Raznolikost parka
park predstavlja prirodno stanište za mnoge zaštićene vrste
Biljke
Riznica biljnog sveta Fruške gore obuhvata 1500 vrsta, od kojih je 700 lekovitih biljaka, a čak 69 je zaštićeno kao prirodne retkosti Srbije. Od 700 vrsta lekovitih biljaka veći deo čine autohtone (divlje) vrste, dok manji broj pripada alohtonim (gajenim) biljkama. U poslednja dva veka na području Fruške gore je pronađena brojna fosilna flora, u koju spadaju palme, razne vrste čempresa, sekvoja, lovor i druge vrste koje su nekada činile vegetaciju, na osnovu čega je rekonstruisan tok prirodnih promena u poslednjih 200 miliona godina pa sve do danas.
Životinje
Obilje vode, prostranih livada i gustih šuma omogućava izuzetne uslove za život i opstanak raznolike fruškogorske faune. Područje Fruške gore je interesantne geološke prošlosti, tako da je u njenim sedimentima otkrivena veoma raznolika fosilna fauna. Najznačajniji lokaliteti fosilnih ostataka su Čerevićki potok, gde su pronađene 164 fosilne vrste, i usek kod Grgetega, sa 120 vrsta, i predstavljaju jedinstvene slučajeve u Evropi. Interesantni su fosili mamuta, bizona, irvasa i drugih sisara, koje je pre oko milion godina lovio primitivni čovek na ovim prostorima.
Gljive
Na Fruškoj gori gljive žive na svim tipovima staništa, na pašnjacima, u ritovima, plavnim livadama i šumama, odnosno svuda gde se zemljišta ne obrađuju. Do sada je na Fruškoj gori registrovano oko 2000 vrsta. Gljive su veoma raznilika grupa organizama i većina njih su veoma sitne i često specifične u pogledu staništa odnosno domaćina na kome se razvijaju ili sa kojim ulaze u simbiozu. Zbog svojih dimenzija ove vrste se teže uočavaju u prirodi. Većina ljudi gljive povezuje sa pečurkama, a to su ustvari samo plodna tela viših gljiva. Neke od njih se mogu koristiti za ishranu ljudi ali prilikom sakupljanja treba biti maksimalno oprezan jer su mnoge vrste veoma slične a među njima su i otrovne vrste.
Jezera
Na Fruškoj gori se nalazi 16 veštačkih jezera. Od toga je 13 planski izgrađenih akumulacija za potrebe navodnjavanja i sprečavanja plavljenja obradivih površina. Jezera kao što su Beli kamen i Ledinačko su nastala neplaniranim plavljenjem rudarskih kopova. Većina jezera su poribljena, pogodna za sportski ribolov i privlače zaljubljenike u prirodu.
Turizam
fruška gora poseduje brojna izletišta
Brojne lokacije kao što su izletišta, jezera, šumske staze, vidikovci i vazdušne banje Fruške gore nude veoma širok spektar zanimljivosti za prave ljubitelje prirode i rekreacije. Mirna i gostoljubiva fruškogorska mesta, prelepi pejzaži kao na slikama velikih majstora, pogled na prostrane ravnice i vinograde na obroncima predstavljaju raj za pronalaženje duhovnog mira i ravnoteže. Sa druge strane, riznice geološkog i kulturno-istorijskog nasleđa pričaju zanimljive priče od praistorije pa sve do današnjih dana. Posebno mesto zauzimaju fruškogorski manastiri, koji predstavljaju stubove duhovnosti i kulture naroda na ovim prostorima. Sve ove odlike Fruške gore čine je atraktivnom i primamljivom destinacijom i predstavljaju poziv za turiste svih profila da je posete i uživaju u njenim čarima. Turizam u Vojvodini odnosno Srbiji može se ponositi bogatstvom Fruške gore.
Istorija
o istorijskom značaju svedoče mnoga spomen obeležja
Ovaj deo Panonske nizije bio je tokom čitave istorije pozornica burnih istorijskih događaja koji su često dovodili do nestanka stare i pojave sasvim nove populacije ljudi. Borbe oko rimskih severnih granica, pad Sirmijuma, nadiranje Avara i Slovena i njihove borbe sa Vizantijom predstavljaju ulazak u srednji vek, a borbe Avara sa Francima (791-796) uvode panonsku ravnicu u sferu ekspanzije Zapadnog carstva. U to doba se učvršćuje crkvena organizacija i Srem dobija episkopiju, a zatim u XIII veku biskupiju. U Banoštru se krajem XII veka osniva benediktanski manastir. Turski upadi u Srem od 1390. i 1392. najavljuju novo nemirno poglavlje istorije.
Manastiri
na fruškoj gori nalazi se 16 manastira
Manastiri Fruške gore su jedinstvena grupa sakralnih objekata nastala u periodu od XV do XVIII veka. Od 35 izgrađenih manastira do danas je sačuvano 16. Ti manastiri su kroz istoriju predstavljali simbol nacionalnog otpora Srba Turskoj imperiji i zaštitnike velikog nacionalnog blaga, oličenog u sakralnoj umetnosti i arhitekturi, očuvanju duha i kolektivnog pamćenja naroda. Danas su aktivni sledeći manastiri: Krušedol, Petkovica, Rakovac, Velika Remeta, Divša, Novo Hopovo, Staro Hopovo, Jazak, Mala Remeta, Grgeteg, Beočin, Privina Glava, Šišatovac, Kuvežedin, i Vrdnik - Ravanica. Po istorijskim izvorima ovi manastiri su nastali u prvoj polovini šesnaestog veka, ali legende govore da su nastali u periodu između dvanaestog i petnaestog veka.